قرارداد مشارکت در ساخت و ساز به قراردادی اطلاق می شود که بین دو طرف (اعم از شخص حقیقی یا حقوقی) مالک زمین یا ملک و سرمایه گذار منعقد می شود. در این قرارداد، مانند سایر قراردادها حداقل دو نفر با آوردن سرمایه های خود برای جلب منفعت با یکدیگر مشارکت نموده و اقدام به ساخت بنا و در نهایت تقسیم آن با توجه به میزان سرمایه می کنند.
اگر طرفین قرارداد اشخاص حقیقی باشند، باید شرایط ذیل را دارا باشند:
همانطور که در ابتدا به آن اشاره شد، موضوع قرارداد احداث بنا توسط طرف دوم معامله با مشخصات و جزئیات توافق شده می باشد.
نکته حائز اهمیت در خصوص موضوع قرارداد مشارکت در ساخت، این نکته است که سازنده باید برای نقشه های معماری و پروانه ساختمان صادره از شهرداری موضوع معامله را به اجرا در آورد و هرگونه تخلفی در خصوص آنچه شهرداری مشخص کرده پیگیرد قانونی دارد. معهذا موضوع قرارداد باید به طور دقیق و روشن معین و تنظیم شود تا تعهدات و وظایف طرفین معامله مشخص شود و هم اینکه هیچ یک از طرفین از تکالیف مندرج در قرارداد تعدی و تفریط نکنند.
آورده ی طرف اول قرار داد زمین و ملک می باشد که قرار است در آن بنایی احداث شود، بنابراین باید محرز شود که طرف اول مالکِ ملک است و دارای سند مالکیت می باشد، اگر ملک متعلق به ورثه باشد باید اصل گواهی انحصار وراثت و پرداخت مالیات بر ارث بر قرارداد مشارکت ضمیمه شود. نکته حائز اهمیت در خصوص ملک، این است که ملک مزبور باید به صورت دقیق قیمت گذاری شود که این امر بر عهده ی کارشناسان رسمی دادگستری می باشد. اهمیت این امر بدان جهت می باشد که تعهد مالی طرف دوم محرز می گردد و اگر تعهدات مالی سازنده کمتر از مبلغ قیمت گذاری شده باشد، باید مبلغ باقی مانده را نقداً به مالکِ ملک پرداخت کند و همچنین اگر تعهدات مالی سازنده بیش از قیمت گذاری ملک باشد، مبلغ مازاد باید طبق سهم هر یک از طرفین محاسبه و کسر شود.
همان طور که محرز است، آورده ی طرف دوم، قدرت مالی او برای احداث بنا می باشد. اگر طرف دوم، تمکن مالی برای این امر را نداشته باشد و نتواند در موعد مقرر در قرارداد به ایفاء تعهدات خود بپردازد مالک می تواند علیه سازنده در مراجع قضایی اقامه ی دعوا کند و خسارت دیر کرد از سازنده اخذ کند. در پروژه های مهم و بزرگ مالک می تواند از سازنده، ضمانت نامه ی معتبر بانکی اخذ کند تا اگر سازنده به تعهدات خود عمل نکرد، مالک قادر باشد با اجرا گذاشتن ضمانت نامه خسارات واراده را از این محل اخذ کند.
در قرارداد مشارکت در ساخت و ساز تعیین دقیق مدت انجام آن بسیار حائز اهمیت می باشد و سازنده موظف است، کلیه تعهدات خود را تا زمان و موعد مقرر در قرارداد انجام دهد. اگر به هر علتی سازنده نتواند طبق زمان بندی مقرر در قرارداد به تعهدات خود عمل کند، عواقب آن طبق مندرجات و ضمانت اجراهای پیش بینی شده در قرارداد می باشد، مانند حق فسخ برای مالک، خسارت روز شمار و… .
در برخی قراردادها به این شکل قید می شود که تاریخ شروع قرارداد از زمان صدور پروانه ساخت است. اشکال این نحو تعیین مدت، این است که صدور پروانه و ساخت ممکن است تا چند سال طول بکشد، پس بهتر است ابتدا یک مهلت پیش فرض برای شروع قرار داد تعین شود، مانند اینکه در ضمن قرارداد نوشته شود (طبق توافق طرفین 2 ماه مهلت اخذ پروانه ساخت پروژه تعیین گردد که پس از آن سازنده متعهدات ظرف ۲۴ ماه بنا را تحول مالک و طرف اول معامله بدهد).
اگر هریک از طرفین معامله در انجام وظایف و تعهدات خود کوتاهی کنند، مسئول جبران ضرر و زیان های وارده می باشند، اما اگر عدم اجرای مفاد و تعهدات قرارداد به واسطه عوامل خارجی و غیر قابل دفع باشد، هیچ کدام از طرفین قرارداد، مسئولیتی مبنی بر جبران خسارت ندارند. به این حوادث خارجی و غیر قابل دفع و احتمالی قوه ی قاهره یا فورس ماژور می گویند. از مصادیق قوه قاهره می توان به سیل، طوفان، زلزله و… اشاره کرد، اما فارغ از این موارد طرفین می توانند مصادیق دیگری که از نظر آنها مستند به قوه قاهره می باشد را ضمیمه قرارداد کنند، مثل نوسانات اقتصادی، تحریم و… .
طلاق طلاق نکوهیده ترین حلالی است که خداوند متعال برای بندگانش قرار داده است و آن را به عنوان...
تعویق صدور حکم به این معنا می باشد که دادگاه تعقیب متهم را شروع و مجرمیت او را احراز کرده، ا...
ضابطین دادگستری مامورانی هستند که تحت نظارت و تعلیمات قوه قضائیه (مقام قضائی) برای کشف جرم، ...
شفعه در لغت به معنای ضمیمه کردن است و فردی که از این حق برخوردار است با منظم کردن حصه ی فروخ...
یکی از مهم ترین روابط حقوقی بین پزشک و بیمار این است که پزشک باید در قبال معالجه بیمار از تم...
نظرات کاربران