مجازات فحش ناموسی چیست؟

فحش ناموسی

توهین و فحاشی در قانون مجازات اسلامی، جرم تلقی می­شود، لیکن فحاشی ناموسی، امری قبیح است که از لحاظ قانونی و شرعی مورد نکوهش قرار گرفته است و قانونگذار در رابطه با مجازات فحاشی ناموسی نسبت به دیگر خشونت­های کلامی، حساسیت بیشتری به خرج داده و مجازات آن از مجازات توهین کردن بسیار سنگین­تر است.

مجازات جرم فحاشی ناموسی، جزای نقدی یا حد است و جرمی می­باشد که در آن، شخصی به موجب استفاده از الفاظ رکیک به نوامیس دیگری مانند مادر، خواهر و… نسبت زنا دهد.

تعیین مجازات فحاشی ناموسی

مجازات فحاشی ناموسی با توجه به عبارات استفاده شده و قصد و نیت مجرم تعیین خواهد گردید. ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی در مورد جرم فحاشی و توهین سخن گفته و مجازات شلاق و جریمه نقدی برای آن در نظر گرفته است.

مطابق قانون، در صورتی که مجرم از الفاظی استفاده کند که به زنا و لواط به صورت صریح اشاره شده باشد و این اعمال قبیح را به خواهر، برادر، پدر، مادر و همسر شخص بزه دیده انتساب دهد، مرتکب توهین شده و بر اساس ماده ۶۰۸ مجازات خواهد گردید. همچنین مجرم در مورد شخصی که نسبت زنا یا لواط به او داده شده است، مرتکب قذف شده و به مجازات فحاشی ناموسی محکوم می­شود.

ماده 245 قانون مجازات اسلامی در رابطه با قذف بیان می­دارد: «قذف، عبارت است از نسبت دادن زنا یا لواط به شخص دیگر، هرچند مرده باشد.» بنابراین، چنانچه در توهین و فحاشی، شخص به دیگری، نسبت زنا و لواط دهد، بدین معنا که الفاظ رکیک او، معنای انجام جرایم و اعمال زنا و لواط را داشته باشد، جرم قذف محقق گردیده است.

شیوه اثبات فحاشی ناموسی

با اثبات جرم فحاشی، مجازات سنگینی در انتظار فرد خواهد بود. به موجب ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی، هر گونه عبارت ناشایست که با هدف تحقیر و توهین طرف مقابل به کار رود، قابل مجازات است. پس چنانچه فرد بزه دیده توسط وکیل کیفری، پیگیر پرونده اش باشد، می تواند مجرم را به سزای عمل خود برساند. روش­های اثبات فحاشی ناموسی عبارتند از:

• اقرار متهم:

برای اثبات جرم فحاشی و اعمال مجازات فحاشی ناموسی، شیوه­های گوناگونی وجود دارد. اولین شیوه، اقرار متهم است. اگر متهم در اظهارات خود به فحاشی اعتراف نماید و در نزد قاضی به این عمل قبیح اقرار کند و اقرار او شرایط قانونی را داشته باشد، به مجازات مربوطه محکوم می­گردد.

• شهادت شاهدین:

جرم فحاشی به کمک شهادت نیز قابل اثبات می­باشد. شهادت 2 فرد عاقل و بالغ، می تواند این جرم را اثبات کند و قاضی با توجه به شهادت شاهدان، شخص را به مجازات فحاشی ناموسی محکوم می­کند.

• اماره و علم قاضی:

گاهی اوقات، متهم، منکر رفتار خشونت آمیز خود می­شود و هیچ شاهدی در صحنه حضور نداشته، ولی قاضی با تکیه بر دیگر دلایل و امارات در مورد این گونه پرونده­ها حکم صادر می­کند.

مجازات فحش ناموسی

قانونگذار، مجازات جرم فحش ناموسی را، چه فحاشی به شکل تلفنی و حضوری باشد چه به صورت فحاشی پیامکی، تعیین کرده و مجازات بسیار سنگینی را برای این جرم، در نظر گرفته است. در تبصره ماده ۲۴۶ قانون مجازات اسلامی آمده است: «قذف علاوه بر لفظ با نوشتن، هرچند به شیوه الکترونیکی نیز محقق می شود.»

قذف و نسبت زنا دادن شرایطی دارد؛ اینکه عبارت زنا واضح و روشن باشد و ابهامی در معنا و مفهوم آن وجود نداشته باشد. همچنین فردی که اتهام زنا می دهد، بایستی از معنای آن آگاه باشد و با قصد انتساب به فرد، آن را به کار ببرد. آگاهی نسبت دهنده شرط است، هرچند مخاطب معنای عبارت را متوجه نشود.

در صورت شکایت شخصی که مورد قذف قرار گرفته، یعنی شکایت مادر یا خواهر فرد، حد قذف که 80 ضربه شلاق حدی است، بر مرتکب جاری خواهد شد. البته، به موجب ماده 251 قانون مجازات اسلامی، چنانچه شخص قذف شده، نابالغ، مجنون، غیرمسلمان یا غیر­معین باشد، مجازات شخص قذف کننده، 80 ضربه شلاق حدی نیست، بلکه 31 تا 74 ضربه شلاق تعزیری درجه 6 خواهد بود و البته در شرایطی که شخص قذف شده، متظاهر به زنا یا لواط باشد، قذف شونده مجازات نخواهد شد.

چنانچه فرد، بدون آگاهی از معانی الفاظ و بدون قصد انتساب، به نوامیس دیگری نسبت زنا و لواط دهد یا از الفاظی استفاده کند که این معانی را دارند و برای دادگاه این عدم آگاهی از معانی الفاظ و عدم قصد انتساب، محرز شود، مرتکب فقط به مجازات توهین، محکوم می­گردد که جزای نقدی درجه 6 را به دنبال دارد.

ماده ۲۴۶ قانون مجازات اسلامی بیان می دارد: «قذف باید، روشن و بدون ابهام بوده، نسبت دهنده به معنای لفظ آگاه و قصد انتساب داشته باشد، گرچه مقذوف یا مخاطب، در حین قذف، از مفاد آن آگاه نباشد.

تبصره- قذف علاوه بر لفظ با نوشتن، هرچند به شیوه الکترونیکی نیز محقق می‌ شود.»

همچنین بر اساس ماده 248 قانون مجازات اسلامی: «هرگاه قرینه­ای در بین باشد که مشخص گردد منظور قذف نبوده است، حد ثابت نمی‌ شود.» و ماده 250 قانون مذکور، مقرر می­دارد: «حد قذف، هشتاد ضربه شلاق است.»

ماده 252 قانون مجازات اسلامی، بیان می دارد: «کسی که به قصد نسبت دادن زنا یا لواط به دیگری، الفاظی غیر از زنا یا لواط به کار ببرد که صریح در انتساب زنا یا لواط به افرادی از قبیل همسر، پدر، مادر، خواهر یا برادر مخاطب باشد، نسبت به کسی که زنا یا لواط را به او نسبت داده است، محکوم به حد قذف و درباره مخاطب، اگر به علت این انتساب اذیت شده باشد، به مجازات توهین محکوم می‌ گردد.»

همچنین ماده 608 قانون مجازات اسلامی، اصلاحی 1399 بخش تعزیرات نیز بیان می­دارد: «توهین به افراد، از قبیل فحاشی و استعمال الفاظ رکیک، چنانچه موجب حد قذف نباشد، [مستوجب] جزای نقدی درجه شش خواهد بود.»

آیا جرم فحاشی ناموسی قابل گذشت است؟

جرم فحاشی از جرایم خصوصی بوده و هنگامی مورد تعقیب قضایی قرار می گیرد که شاکی خصوصی داشته باشد و فرد مقذوف از متهم شکایت کند، بدین ترتیب با گذشت شاکی خصوصی تعقیب جرم و اعمال مجازات فحاشی ناموسی منتفی می­شود. اگر متهم بتواند رضایت شاکی را جلب نماید، پرونده در هر مرحله از دادرسی که باشد، مختومه خواهد شد و متهم از تحمل مجازات معاف می­شود.