مجازات لواط چیست؟

خداوند زن و مرد را زوج آفرید و به هریک قدرت ­های جسمی و جنسی خاصی داده است تا بتوانند از برقراری رابطه جنسی با یکدیگر لذت ببرند و در ادامه صاحب فرزند شوند. این رابطه می تواند نقش زیادی در پایداری یک جامعه داشته باشد و موجب این می­شود که انسان ها با یکدیگر […]
مجازات لواط

خداوند زن و مرد را زوج آفرید و به هریک قدرت ­های جسمی و جنسی خاصی داده است تا بتوانند از برقراری رابطه جنسی با یکدیگر لذت ببرند و در ادامه صاحب فرزند شوند. این رابطه می تواند نقش زیادی در پایداری یک جامعه داشته باشد و موجب این می­شود که انسان ها با یکدیگر ازدواج کنند و تشکیل خانواده دهند. فرزند آوری از نتایج این رابطه است و به موجب آن نیروی انسانی مورد نیاز جامعه تأمین می­شود.

هرچند از لحاظ شرعی و عرفی رابطه جنسی فقط بین یک زن و یک مرد بایستی صورت گیرد، لیکن در صورتی که چارچوبی وجود نداشته باشد، امکان انحراف از اهداف اصلی رابطه جنسی وجود دارد. بعضی از این انحرافات عبارتند از: زنا، لواط، تفخیذ، مساحقه و …

اسلام و قانون کشور ما برای این که بتواند از این انحرافات جلوگیری کند، آن ها را جرم و حرام نامیده و برای هریک مجازات ­هایی را پیش­بینی کرده است.

لواط چیست؟

لواط اصطلاحی است که به معنای همبستری مرد با مرد و جمع شدن آن دو با یکدیگر است. در واقع به رابطه جنسی میان دو مرد لواط گفته می­شود. در اسلام، لواط از گناهان کبیره محسوب شده و برای آن مجازات سنگینی در نظر گرفته شده است؛ اما در مجازات فاعل و مغعول تفاوت ­هایی وجود دارد.

ماده ۲۳۳ قانون مجازات اسلامی، لواط را اینگونه تعریف کرده است: «لواط عبارت از دخول اندام تناسلی مرد به اندازه ختنه ­گاه در دبر انسان مذکر است.»

به شخصی که آلت تناسلی خود در دبر (پشت) دیگری دخول می­کند، فاعل لواط و به فردی که این عمل با وی صورت گرفته است، مفعول لواط گفته می­شود. تفاوت جرم لواط با جرم زنا و رابطه نامشروع این است که مفعول لواط حتماً یک مرد است.

تفخیذ چیست؟

به رابطه جنسی میان دو جنس مذکر که بدون دخول باشد، تفخیذ می­گویند. به عبارت دیگر، چنانچه مردی، اندام تناسلی خود را در بین ران یا نشیمنگاه مرد دیگری قرار دهد، تفخیذ، صورت گرفته است.

ماده ۲۳۵ قانون مجازات اسلامی در تعریف تفخیذ بیان می­دارد: «تفخیذ عبارت از قرار دادن اندام تناسلی مرد بین رانها یا نشیمنگاه انسان مذکر است.»

تبصره- دخول کمتر از ختنه ­گاه در حکم تفخیذ است.

تفاوت لواط و تفخیذ

در صورتی که آلت تناسلی مرد در رابطه میان دو مذکر کمتر از ختنه ­گاه دخول کند، یا دخولی صورت نگیرد، به آن تفخیذ گفته می­شود و چنانچه این آمیزش همراه با دخول بیش از ختنه­ گاه باشد، آن را لواط می­نامند. بنابراین تفاوت بین لواط و تفخیذ، در مفهوم دخول می­باشد.

مجازات لواط و تفخیذ چیست؟

مجازات عمل لواط، از نوع مجازات حدی است؛ بدین معنا که اگر ثابت شود این جرم به وقوع پیوسته است، مرتکبین آن به مجازات حدی محکوم می­شوند.

بر اساس ماده 234 قاون مجازات اسلامی: «حد لواط برای فاعل، در صورت عنف، اکراه یا دارا بودن شرایط احصان، اعدام و در غیر این صورت صد ضربه شلاق است. حد لواط برای مفعول در هر صورت (وجود یا عدم احصان)، اعدام است.»

تبصره ١- در صورتی که فاعل غیر مسلمان و مفعول، مسلمان باشد، حد فاعل اعدام است.

تبصره ٢- احصان عبارت است از آنکه مرد همسر دائمی و بالغ داشته باشد و در حالی که بالغ و عاقل بوده از طریق قبل با همان همسر در حال بلوغ وی جماع کرده باشد و هر وقت بخواهد امکان جماع از همان طریق را با وی داشته باشد.

ماده ۲۳۶ قانون مجازات اسلامی در بیان مجازات تفخیذ اذعان می­دارد: «در تفخیذ، حد فاعل و مفعول صد ضربه شلاق است و از این جهت فرقی میان محصن و غیرمحصن و عنف و غیرعنف نیست.»

تبصره: در صورتی که فاعل غیر مسلمان و مفعول، مسلمان باشد، حد فاعل اعدام است.

همچنین ماده 237 این قانون بیان می­دارد: «همجنسگرایی انسان مذکر در غیر از لواط و تفخیذ از قبیل تقبیل و ملامسه از روی شهوت، موجب سی و یک تا هفتاد و چهار ضربه شلاق تعزیری درجه شش است.»

تبصره ۱- حکم این ماده در مورد انسان مونث نیز جاری است.

تبصره ۲- حکم این ماده شامل مواردی که شرعاً مستوجب حد است، نمی‌گردد.

اثبات جرم لواط

اثبات جرم لواط از دو راه امکان­پذیر است. یکی اقرار مرتکب لواط و دیگری شهادت شهود.

هنگامی که متهم، خود بی آنکه تحت فشار قرار گرفته باشد، اقدام به اعتراف به ارتکاب جرم کند، به این عمل در قانون، اقرار گفته می­شود.

اقرار: جهت اثبات لواط با اقرار بایستی 4 مرتبه به انجام این کار در نزد قاضی اعتراف کرد تا وقوع آن اثبات گردد. همچنین، اگر اقرار کننده پس از اقرار، انکار کند (چنانچه مجازات وی اعدام باشد)، مجازات او به 100 ضربه شلاق تبدیل می­شود.

شهادت شهود: شاهدان، می­بایست به صورت عینی، ارتکاب جرم را دیده باشند. در غیر این صورت، این جرم، اثبات نخواهد شد و افرادی که بدون دیدن و یا اطمینان، شهادت داده باشند، محکوم به حد قذف می­گردند.

بر اساس ماده 199 قانون مجازات اسلامی، برای شهادت در اثبات لواط، می­بایست چهار مرد، شهادت دهند. در واقع این ماده بیان می­دارد: «نصاب شهادت در کلیه جرائم، دو شاهد مرد است، مگر در زنا، لواط، تفخیذ و مساحقه که با چهار شاهد مرد اثبات می‌گردد. برای اثبات زنای موجب حد جلد، تراشیدن و یا تبعید، شهادت دو مرد و چهار زن عادل نیز کافی است. زمانی که مجازات غیر از موارد مذکور است، حداقل شهادت سه مرد و دو زن عادل لازم است. در این مورد هرگاه دومرد و چهار زن عادل به آن شهادت دهند تنها حد شلاق، ثابت می‌شود. جنایات موجب دیه با شهادت یک شاهد مرد و دو شاهد زن نیز قابل اثبات است.»

لازم به ذکر است که اگر فردی که با اکراه یا تزویر یا به اجبار لواط کرده است، توبه کند، مجازات وی کاهش می­یابد. در این رابطه در تبصره 2 ماده 114 قانون مجازات اسلامی آمده است که: «در زنا و لواط هرگاه جرم به عنف، اکراه و یا با اغفال بزه‌دیده انجام گیرد، مرتکب در صورت توبه و سقوط مجازات به شرح مندرج در این ماده به حبس یا شلاق تعزیری درجه شش یا هر دو آنها محکوم می‌شود.»

نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خدمات مرتبط

پروژه های مرتبط